استدلال شبیه سازی Nick Bostrom بسیار ساده و روشن است. این سعی نمی کند ثابت کند که ما در یک شبیه سازی زندگی می کنیم ، بلکه در عوض سه امکان را با ظرافت فرموله می کند ، یکی از آنها باید درست باشد. ایلان ماسک همچنین از یک تز مشابه طرفداری می کند ، ایده ای که برای عموم مردم شناخته شده است. کاغذ رسمی بیش از 14 سال سن دارد و همین تعداد صفحات کوتاه هستند. جمله اصلی قابل فهم و جمع و جور است.
ابتدا نمادهای زیر معرفی می شوند:
- \(f_P\): کسری از تمدن های بشری که زنده مانده و به مرحله پس از بشر می رسند
- \(f_I\): کسری از تمدن های بشری علاقه مند به شبیه سازی اجداد
- \(f_{sim}\): کسری از تمدن های بشری که در شبیه سازی اجداد زندگی می کنند
- \(\overline{H}\): تعداد متوسط افرادی که در تمدن قبل از بشر زندگی می کنند
- \(\overline{N_I}\): تعداد متوسط شبیه سازی اجداد توسط تمدن پس از بشر علاقه مند به شبیه سازی اجداد انجام شده است
سپس:
- \(f_I \cdot \overline{N_I}\): تعداد متوسط شبیه سازی اجداد توسط تمدن پس از بشر انجام شده است
- \(f_P \cdot \overline{H}\): تعداد متوسط افرادی که به مرحله پس از بشر رسیده اند
- \(f_P \cdot \overline{H} \cdot f_I \cdot \overline{N_I}\) : تعداد متوسط افراد در شبیه سازی اجداد (دقیقاً کسر را شبیه سازی می کنید \(f_P \cdot \overline{H}\) )
- \(f_P \cdot \overline{H} \cdot f_I \cdot \overline{N_I} +
\overline{H}\): تعداد متوسط افرادی که یا در شبیه سازی اجداد زندگی می کنند یا در تمدن قبل از بشر زندگی می کنند
اکنون ضریب دو اصطلاح آخر دقیقاً مربوط به کسری است که در شبیه سازی زندگی می کنند:
$$f_{sim} = \frac{f_P \cdot \overline{H} \cdot f_I \cdot \overline{N_I}}{f_P \cdot \overline{H} \cdot f_I \cdot \overline{N_I} + \overline{H}}$$
ما \(\overline{H}\) و کوتاه می کنیم (این نیز هسته اصلی استدلال است):
$$f_{sim} = \frac{f_P \cdot f_I \cdot \overline{N_I}}{f_P \cdot f_I \cdot \overline{N_I} + 1}$$
Bostrom اکنون فرض می کند که یک بزرگ \(\overline{N_I}\) ، که او را با پیشرفت نمایی و فناوری مبتنی بر تخمین محافظه کار توجیه می کند.
این موارد زیر را به وجود می آورد:
- مورد: \(f_P \approx 0\)
- a) \(f_I \approx 0 \Rightarrow f_{sim} \approx 0\)
- b) \(f_I > \epsilon \approx 0 \Rightarrow f_{sim} \approx 0\)
- مورد: \(f_P > \epsilon \approx 0\)
- a) \(f_I \approx 0 \Rightarrow f_{sim} \approx 0\)
- b) \(f_I > \epsilon \approx 0 \Rightarrow f_{sim} \approx 1\)
به طور خلاصه ، حداقل یکی از سه مورد زیر برآورده شده است:
- \(f_P \approx 0\): بشریت قبل از رسیدن به مرحله پس از بشر در حال نابودی است
- \(f_I \approx 0\): هیچ تمدن پس از بشر علاقه ای به شبیه سازی اجداد ندارد
- \(f_{sim} \approx 1\): فرضیه شبیه سازی: ما در یک شبیه سازی اجدادی زندگی می کنیم
به منظور افزایش احتمال \(f_{sim} \approx 1\) (که بوستروم تقریباً آن را مشخص می کند \(\frac{1}{3}\) ) ، می توانیم در آینده احتمالات دیگر را نیز برای \(f_P \approx 0\) و \(f_I \approx 0\) .
اگر فرضیه شبیه سازی درست باشد ، موارد زیر اعمال می شود: از آنجا که \(f_{sim} \approx 1 \neq 1\) ، این مورد مستثنی نیست که ما (یا فرزندانمان) در مجموعه \(\overline{H}\) و به عنوان مثال ، یکی از اولین افرادی است که شبیه سازی اجداد را انجام می دهد. اما نکته اصلی این است که این بسیار بعید است. بنابراین اگر اکنون در یک شبیه سازی زندگی نکنیم ، احتمال زیادی وجود دارد که فرزندان ما هرگز شبیه سازی اجدادی را انجام ندهند.
یکی از پیش نیازهای لازم برای بوستروم به اصطلاح استقلال بستر (یعنی آگاهی نه تنها میتواند در، شبکه های عصبی بیولوژیکی مبتنی بر کربن در مغز اجرا، بلکه بر اساس سیلیکون در یک کامپیوتر) است. همچنین جالب: مستقل از ایده (و هیچ وقت پیش نیاز) امکان شبیه سازی در شبیه سازی (با هر سطح لانه سازی) نیست.
به نظر من ، معنای حقیقت فرضیه شبیه سازی برای زندگی ما می تواند تحت شعار "چه کسی اهمیت می دهد؟" - اما استدلال شبیه سازی قطعاً شواهد جذابی است.
در این مرحله ، سایر کارهای هیجان انگیز نیک بستروم در مورد مسئله زیبایی خواب ، بحث روز رستاخیز و فرضیه کلی خودنمایی نیز باید ذکر شود .