Οι ταινίες εγγράφονται και αναπαράγονται συνήθως με 24 καρέ ανά δευτερόλεπτο - αλλά η τυπική μορφή σχεδόν 24 ετών "24p" φαίνεται να ταλαντεύεται. Προκειμένου να αποφευχθούν οι ανεπιθύμητες παρενέργειες (π.χ. το έντονο τρεμόπαιγμα κατά τη μετακίνηση της κάμερας σε μεσαία ταχύτητα) της προβολής 24fps, οι άνθρωποι εργάζονται για τον διπλασιασμό του ρυθμού καρέ σε 48 καρέ ανά δευτερόλεπτο και περισσότερο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ δύο περιπτώσεων:
- Ταινίες που εγγράφονται σε 24 καρέ ανά δευτερόλεπτο και η τηλεόραση τις μετατρέπει σε ακολουθία 60 Hz. Αυτό γίνεται με τον λεγόμενο υπολογισμό μεταξύ εικόνων, με τη βοήθεια μαθηματικών αλγορίθμων που υπολογίζεται μια παρεμβολή εικόνας μεταξύ δύο αρχικών εικόνων. Αυτή η διαδικασία μπορεί να απενεργοποιηθεί σε όλες τις τηλεοράσεις.
- Ταινίες που εγγράφονται απευθείας με διπλάσιο ρυθμό καρέ (48 καρέ ανά δευτερόλεπτο) και στη συνέχεια αναπαράγονται. Αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, το "The Hobbit" του Peter Jackson. Ο Τζέιμς Κάμερον, πρωτοπόρος όχι μόνο στην τεχνολογία κινηματογράφου 3D, εργάζεται με ακόμα υψηλότερο ρυθμό καρέ 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο: το Avatar 2 θα έρθει με αυτό το υπερ-ρεαλιστικό έντυπο.
Και στις δύο περιπτώσεις, εμφανίζεται ένα παράξενο αποτέλεσμα, το λεγόμενο εφέ σαπουνόπερας: Ακόμα και το πιο ακριβό blockbuster μοιάζει (τουλάχιστον για μένα) σαν μια φτηνή σαπουνόπερα à la "Gute Zeiten, Schlechte Zeiten". Δεν μπορώ καθόλου να συνηθίσω τον περίεργο ρυθμό: Φαίνεται σαν οι φωτογραφίες να αναζητούν ένα είδος σύνδεσης. Ο φαινομενικά κερδισμένος ρεαλισμός μετατρέπεται σε καταστροφή για την απόλαυση της ταινίας.
Όλα αυτά είναι φυσικά στο μάτι του θεατή - μερικοί άνθρωποι δεν θα παρατηρήσουν ούτε το αποτέλεσμα ούτε καν το προτιμούν. Απομένει να δούμε αν η νέα τεχνολογία θα επικρατήσει στις αίθουσες του κινηματογράφου και μπροστά από τον καναπέ στο σπίτι. Είμαι περίεργος να δω πώς η πλειοψηφία των οπαδών της ταινίας θα δεχτεί τις νέες εξελίξεις (επίσης όσον αφορά το 3D) και τι θα φέρει το μέλλον.