Renderowanie po stronie serwera jest teraz częścią standardowego repertuaru witryn internetowych i aplikacji. Przeglądarki, takie jak Google Chrome, również przechowują jak najwięcej pamięci podręcznej, aby zminimalizować czas ładowania kolejnych połączeń. Unieważnienie pamięci podręcznej plików CSS / JS / obrazów można rozwiązać za pomocą mod_pagespeed , nagłówka kontrolnego Expires / Cache , manifestu pamięci podręcznej lub bardzo pragmatycznie i bezpośrednio za pomocą poszczególnych parametrów po nazwie pliku.
Istnieją różne strategie dotyczące ponownego załadowania pliku lub nie.
Najprostszym wariantem jest przeładowanie przy każdym żądaniu. Aby to zrobić, po prostu dołączasz losowy ciąg do pliku, który ma być osadzony, a tym samym wymuszasz ponowne załadowanie (tutaj na przykładzie pliku obrazu):
2e634273f316c54b39828f057f7c7d9c
Jeśli to za dużo i zamiast tego chce się załadować ponownie tylko wtedy, gdy plik się zmienił, używana jest data ostatniej zmiany pliku (tutaj na przykładzie pliku JS):
2e634273f316c54b39828f057f7c7d9c
Jeśli korzystasz z zarządzania wersjami, takiego jak Git , możesz również użyć unikalnego skrótu ostatniego zatwierdzenia (wystarczy wersja skrócona) (tutaj na przykładzie pliku CSS):
2e634273f316c54b39828f057f7c7d9c
WordPress domyślnie dołącza aktualną wersję WordPress do wszystkich plików zintegrowanych za pośrednictwem enqueue_style i enqueue_script . Możesz zmienić to zachowanie bezpośrednio w wywołaniach funkcji jako argument lub możesz podłączyć się globalnie i użyć jednej z powyższych metod:
2e634273f316c54b39828f057f7c7d9c